In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn tuin en de natuur daarom heen. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Ik fiets nog vaak langs mijn oude huis. Bevriende oud-buren wonen daar nog, dus reden genoeg om de fiets tevoorschijn te halen.
Langs ons vorige huis fietsend, werp ik dan een vlugge blik en probeer te zien wat er verandert. Het is een kortstondige moment en ik zie ook eigenlijk niets. Het roept alleen maar vragen op… Zag ik nu dit en dat? Veel te weten kom ik zo dus niet.
De tijd die voorbij gegaan is maakt de scherpe randjes van het afscheid van mijn geliefde tuin vlakker. Ik voel vooral dankbaarheid dat ik op mijn manier de tuin heb mogen vormgeven tot mijn gedroomde tuin. Een plek waar wilde orchideeën bloeiden en ijsvogels, de grauwe vliegenvangers, de ransuilen kwamen nestelen. Ik mocht de natuur dirigeren tot een indrukwekkende plek.
In mijn boek vol herinneringen kan ik gelukkig altijd nog terugbladeren!
