In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn prachtige tuin. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Mevrouw-Els en ik fietsen wat af. In deze coronatijd proberen we de conditie mede zodoende op peil te houden in plaats van drie keer per week naar de fitnessschool.
We kiezen altijd eerst voor tegenwind. Terug, als beloning, met de ‘wind in de poeperd’, zoals we dat plastisch benoemen. Dit keer gaat het verkeerd. Een flinke auto ziet ons over het hoofd en rijdt ons, ondanks haaientanden, finaal onderuit. Spierbutsen, wenkbrauwwond en bril van mevrouw-Els aan gruizelement. Fysiek loopt het goed af, maar de fietsen total loss…
We ervaren veel liefde van allemaal omstanders. Ook de chauffeur stelt zich erg inlevend op. Ineens besef ik wel hoe afhankelijk de hectare grote tuin van mijn goede conditie is. Hoe zou dat verder moeten als ik niets kan doen… Gelukkig hoef ik deze vraag nu niet te beantwoorden.
Toch blijft hij zeuren.
