Natuurgekwetter – Week 30 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
De zon weet van geen ophouden. De regen lijkt op. Twee vakantieweken Duitsland betekent, ook daar, onophoudelijk zon en droogte.
We rijden met zorgen over de tuin terug naar huis. We schrikken als we de tuin inlopen. Oef… het valt niet mee. Gras bruinverbrand en verdroogd. Planten buigen dorstig of liggen languit.
De natuur reageert en probeert de schade te beperken. Bomen laten bladeren vallen zodat ze minder vocht verdampen. Het is te heet om in de tuin te werken. Ik ga op zoek naar dikke schaduw. Niets beter dan op de boombank onder de kastanjeboom. Uit zijn resterende bladeren verdampt vocht. Dit is zwaarder dan de lucht en zakt onder de boom. De boom werkt zo notabene als airco.
Ik pak mijn boek waar ik in de vakantie in was begonnen en besluit hem helemaal uit te lezen.
