Natuurgekwetter – Week 7 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Ik zie alleen maar hout. Ik wil het zo snel mogelijk afvoeren. Het voorjaar komt er aan. Sneeuwklokjes knikken mij, bij elk zuchtje wind, vriendelijk toe. Ik wil zo min mogelijk verstoring bij de plekken waar vogels broeden.
Zo heb ik één enorme stam van een abeel laten staan. Daarin broedt al jaren een grote bonte specht. Gaat hij/zij broeden nu de directe omgeving er anders uitziet? Spannend. Zagen, klieven en opstapelen is het adagio.
Er gaat zoveel hout door mijn handen dat ik hout word. Ik voel de verschillen in gewicht. De beuk veel zwaarder dan de populier. De esdoorn met haar eigen structuur. De abeel is van binnen erg vochtig en ruikt zuur. Het mooist is de gezaagde els, die wordt oranje. De liefde zit dieper. Ik viel als een blok voor de oranje haren van me-vrouw Els!
