Natuurgekwetter – Week 52 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Thomas en ik hebben veel gemeen. Als kinderen zijn we altijd op zoek naar nesten van vogels. Het moment van ontdekking van de eieren geeft ons het gevoel alsof we goud zien blinken.
Als we verhalen over onze avonturen gaan onze ogen glimmen als goud.
Soms dooft het vuur. Trekken we de zwaarden. Het woord nijlgans hoeft maar te vallen. Ik vind het een agressieve lelijke exoot. Verjagen in het bos tegenover hier de havik van zijn nest. Ontsnapte dierenparkvogels.
Exoot? Thomas vindt hem mooi en beweert zonder knipperen met zijn ogen dat hij in zijn boek De Nederlandsche vogelen van begin vorige eeuw staat… Een boek zo groot als een tafel.
Gewoon gelogen. Zelfs als we de vredespijp roken, kunnen we het niet laten. Over schoonheid valt niet te twisten. O nee? Prachtig! Nee, foeilelijk! En vrede op aarde…
