Natuurgekwetter – Week 47 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Bladeren verkleuren prachtig en vallen uit de bomen. Leuk is om te zien hoe bomen net als mensen zijn. Allemaal verschillend. De essen- en populierenblaadjes vallen als eerste, daarna kastanjes en lijsterbes. Later komen de lindes en esdoorns. Hoge populieren zijn helemaal kaal. Maar toch ook niet.
Ik hoor het snerpende scherpe geluid van de spreeuwen. Mooie vogels! Ze spelen voor ‘omgekeerde herfst’. Ineens lijkt de boom weer vol bladeren ook al is het de schijn die bedriegt. Spreeuwen verzamelen zich in groepjes. Groepjes verenigen zich en worden grote groepen en uiteindelijk één onafzienbaar grote zwerm.
Een spreeuwenwolk. Samen op zoek naar veiligheid en slaaprust. Hun vlucht is betoverend. Als balletdansers bewegen zij als golven. Maken onverwachtse wendingen. Onnavolgbaar. Mijn hart gloeit. Zoek ze op of kijk in elk geval op internet en zie waarop het leven ons soms trakteert!
