In Natuurgekwetter vertelt Cees Verkerke over belevenissen in zijn tuin en de natuur daarom heen. Kleine verhalen van maximaal 140 woorden.
Op vakantie lopen wij graag door een Engels bos. In de eerste plaats vanwege de monumentale bomen. Reusachtige eiken en beuken, die vooral. Stammen die duidelijk maken dat de boom van plan is om nog heel lang te blijven staan.
De bossen staan vaak garant voor een indrukwekkende stilte afgewisseld met geluid. De voorzichtige ritseling van een blad die aangeraakt wordt door de wind. Een dier die maakt dat ze wegkomt. En vooral het lied van een vogel met de vraag ‘weet ik welke vogel zo mooi fluit?, Of het hakken van een specht die je ogen bomen systematisch doen afzoeken om er een naam aan te kunnen vastplakken.
Fascinerend is de interactie van licht en schaduw. Bomen, planten en andere natuurlijke elementen werpen schaduwen. Prachtige vormen die met de wind meebewegen. Een boswandeling met ook oog voor schaduwen is een prachtige extra ervaring.
