Natuurgekwetter – Week 13 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Vorige week is het lint doorgeknipt. Officieel lente! Hoe fijn is dat. Als de lentezon zich even meldt is iedereen opgewekt. Bij sommigen lijkt het alsof de winter net is overleefd. Misschien is dat ook wel zo.
Er is meteen spektakel in de tuin. Enorm grote koninginnenhommels spelen verstoppertje. Landen op het longkruid en verdwijnen daar helemaal in. Overal stuifmeel aan hun bontjas als ze er weer uitvliegen. In de lente hoort stampij. Nu dat is er. Mannetjesvogels hebben het aan de stok. Vier bonte spechten achter elkaar aan. Luid schreeuwend. Als kleine kinderen op het schoolplein. Merels zitten elkaar in de veren en vallen vechtend op het gras. Kauwen ruziën om de uilennestkast. De eerste vlinders, dagpauwogen, dartelen langs.
En ik? Ik voel me ook kind. Als met legostukken bouw ik met blokken hout mijn eigen boom en bal.
