Natuurgekwetter – Week 9 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Dat klinkt niet lekker. Naaktbloeier in de winter. Toch is de hazelaar er zo een… Eerst de bloemen, dan de bladeren. Wat je niet weet zie je vaak niet. Vanaf nu dus wel. De mannelijke bloemen zijn de gele hangende stuifmeelkatjes. Voor de vrouwelijke bloemen moet ik beslist meer mijn best doen. Minuscule rode bloempjes. Teer en kwetsbaar en daarmee ontroerend mooi. Eenmaal gezien zal het verlangen in de late winter hier naar uit blijven gaan. In het leven gaat alle aandacht uit naar het grote, vaak zinloze en oppervlakkige gebaar. Mensen die er toe doen blijven ongezien. Net als de vrouwelijke hazelaarbloem zit de schoonheid in de bescheidenheid. Grootheid is een geliefde fantasie van het (gezwollen) ego. Juist in de kleine dingen en het eren daarvan zit de grootheid. Ja, dit lijkt een tegenstelling maar is dat vooral juist niet!
