Natuurgekwetter – Week 42– ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Mooier kan een herfstdag niet worden. Windstil en zon. De zon speelt een spelletje met het vocht dat in de grassen hangt. Het voelt heerlijk om nu nog zonder jas naar buiten te gaan om alleen maar rond te kijken.
De opkomende zon staat laag en werpt strepen licht door struiken en bomen. Ik hoor en zie de roodborst wat voor zich uit fluiten. Hij zit wat te ‘zeveren’. Verderop in de tuin reageert een andere roodborst met zijn eigen lied.
Kleuren in de zomer de planten de tuin, nu zijn het de bomenbladeren. Het geel van de lindes en het prachtige rood van de prunussen. Gaaien vliegen af en aan met eikels in hun bek. Tijdens het lopen kraken de walnoten onder mijn voeten. Een lichte geur van verrotting kringelt op als ik langsloop. Alle zintuigen komen in de herfst aan bod.
