Natuurgekwetter – Week 35 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
In het ene deel van de tuin zit ik op de knieën en steek ik onkruid uit de weldadig bloeiende borders. In een ander deel van de tuin groeit er wat er aanwaait en dring ik overheersende soorten terug.
Ik voorkom dat de zaden van bijvoorbeeld inheemse berenklauw en wilgenroosje gaan vallen en zeis de egelskop langs de vijverrand. Tot zover en niet verder dus. Het lijkt wel alsof de natuur de baas is maar ik zorg voor diversiteit.
In de natuur geldt het recht van de sterkste. Zonder mijn ingrijpen zijn een paar sterke soorten de baas. Monocultuur.
Ik maai rond mijn vijver de begroeiing van uitgebloeide orchideeën, gele ratelaar en grassen. Het gras is uitgebloeid en door regen en wind platgeslagen. Na het maaien en afvoeren toont dit stukje natuurlijke wildernis voor even niet meer woest en ledig maar vooral braaf.
