Natuurgekwetter – Week 9 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.
Ik hoor de koolmees in de vroege ochtend slaan. Slaan? Zo heet dat bij de koolmees. Een zich steeds herhalende toon. Mooi als de pianoklanken van Satie.
Het opent de deur in mijn hart naar het voorjaar. Iets van de lente kruipt al in me. Ook al hadden we een week vol vorst. De dagen lengen en er is dus meer licht. De vogels reageren hier op en af en toe klinkt het even precies als in het voorjaar. Ook al weet ik dondersgoed dat de winter nog fors kan gaan uitpakken.
Ik zie ook allemaal tekenen van het voorjaar. Sneeuwklokjes, krokussen in bloei. Knoppen zwellen. Er gebeurt iets met me. Iets van glimlachen en gelukkig voelen.
Misschien zijn de eerste kleine signalen van de lente wel het mooist. De dood afgewenteld en het nieuwe leven gaat komen. Die belofte.
