Natuurgekwetter – Week 8 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.
In mijn tuin is de staartmees een echte wintergast. Veelvuldig eet het mee van mijn voedertafel. Ook zie ik ze als een Olympische turnploeg in de toestellen. Als groep met z’n allen duikelend in een boom. Ze hangen half op de kop en doen hun oefeningen. Gestoken in hetzelfde turnpakje. Voornamelijk wit en zwart, ook een beetje roze en bruin.
Tegelijkertijd is daar het onmiskenbare geluid. Als het zacht tikken tegen een glas. Heel ijle bescheiden geluidjes verspreid als de bladeren aan de boom.
Zonder onderbreken. Onmiskenbaar van de staartmees. Het lijfje is maar vijf centimeter groot en het is vooral de bijna tien centimeter lange staart die opvalt. Een trappetje van veren.
Het leukst vind ik dat ze niks aantrekken van mijn aanwezigheid. Niets hooghartigs maar door hun bescheiden optreden voelt het vooral lief. Ja, precies dat is het.
