Natuurgekwetter – Week 45 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Tják, Tják, Tják’, klinkt het ineens. Mijn hart maakt een huppeltje en ik weet het zeker. De kramsvogel is er eindelijk.
Een forse lijster. Vluchtelingen van ver voor de kou die daar zal komen. Veel. Ik zie er nu tientallen samen met koperwieken. Ook een lijster met onder zijn vleugels een oranje veeg. Het is pas echt herfst als die prachtige vogels er zijn.
In de wetenschap dat ik ze alleen in de herfst en winter te zien krijg kijk ik rond deze dagen vaak verlangend naar de bomen rond de vijver. Die dragen bessen en voeden zonder aanzien. Keuze; meidoorn-, sleedoorn-, vlier- en lijsterbes.
De grote groep plukt massaal de bessen. Een kort moment van massaliteit. Ze strippen de bomen snel van alle bessen en weg zijn ze weer. Mij met een holle blik in mijn ogen zoekend en verlangend achterlatend.
