Natuurgekwetter – Week 46 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
De rust zit in mijn hoofd en lijf. Zo zou ik me altijd willen voelen. Loop rond, lekker met mijn handen in mijn zak. Het lukt me ook ze daar te houden. In het voorjaar zou me dat niet lukken. Ik hang over het hek bij het wilde bloemenweiland. Geen bloem meer te zien.
Midden op het weiland staat de grote vleugelnoot. Het trekt alle aandacht. Een solitaire boom midden in een weiland zie je zelden in Nederland. In Engeland zie je dat veel. Als prachtige natuurlijke schuilplek voor schapen en koeien. Enorme eiken die door omvang en ouderdom bewondering naast respect oogsten. Af en toe getroffen door de bliksem. Zwart geblakerde takken geknapt. Als afhangende armen langs een lichaam.
In een bos verdwijnt een boom in de massa. De schoonheid ongezien. Is het met de mens niet precies zo?
