Natuurgekwetter – Week 35 – ‘Cees Verkerke ziet alle aandacht uitgaan naar het beeldschermpje en getwitter. In zijn stukjes ‘natuurgekwetter’ zal hij in maximaal 140 woorden de aandacht proberen om te buigen naar de schoonheid die natuur heet.’
Als kind wilde ik natuurlijk ook zo’n op afstand bestuurbare auto. Met zo’n kastje in je hand de auto vooruit maar ook achteruit laten bewegen. Andere kinderen kregen die. Ik niet. Zulke dingen gaan stuk, hoor ik nog mijn ouders roepen.
Ik denk er aan als ik voor mijn ogen zie dat mijn bloemenweiland met een soort robot gemaaid wordt. Daar achter loopt iemand met een kastje die hem alle kanten op dirigeert. Magisch om te zien. Het zelfde apparaat kan het ook opharken. Daarna wordt het maaisel afgevoerd.
Door deze aanpak verschraal ik de grond. Op verschraalde grond komen de meest zeldzame bloemen. Al jaren doe ik het zo met als resultaat duizenden brede orchissen en dit en vorig jaar zelfs de bijenorchis. Het is net of ik toch even zo’n op afstand bestuurbare auto heb. Toch nog…!
